ναι ρε με επιασε παλι και μαλλον θα με πιανει καθε που θα ερχεται το κρυο σαν το ξεφτιλισμενο το χαλασμενο γονατο. μου λειπει το χωριο μου, τοσο εκληκτικα πολυ.
να ριξω ενα βλεφαρο στο Menai Strait, να μου κοκκινισει το μαγουλο το κρυο, να προσευχηθω για λιγο ηλιο και να υποκληθω στον ανεμο οχι γιατι θελω, τετοιο ανυπακουο σκουλικι ημουν παντα, μα γιατι με αναγκαζει γιατι με σπρωχνει με λυσσα χαμηλα.
βημα το βημα , βημα το βημα να συντονιζομαι με τον ρυθμο των κυματων.
πανε γρηγορα και μανιασμενα? -ειναι η ωρα να τρεξω- απλωνουν νωχελικα να σ αγγιξουν? -απολαμβανω την βολτα μου.
και να στρεφω το βλεμμα ησυχα στο απολυτο πρασινο, στην μοναδικη γαληνη του καθαρου χρωματος για να παρω την δυναμη και φωναξω δυνατα προς στην θαλασσα, οσο πιο δυνατα μπορω.
Να πανε οι λυγμοι μου στο Chester.
υ.γ αητε κανε κατι με την μουσικη γαμω το κερατο μου, τρεις σεζον την ιδια εχουμε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου