το τοξο ο τοξοβολος και ο στοχος

ο καθε ενας απο μας (υποθετω) εχει τα καροτα και τα μαστιγια του για να προχωρα σε αυτη την ζωη που αλλαζουν απο εποχη σε εποχη

ο ενας εχει την περιφανεια και την προσωπικη προβολη και την αυτοδικαιωση. το περασα και αυτο.

αλλος εχει το χρημα και την κοινωνικη προβολη. δεν θυμαμαι να ηταν ποτε η χορδη που με εκτιναξε ποτε.

ο αποτετοιος ηθελε να ανταποκριθει σε οσα οι αλλοι ονειρευοταν για αυτον. (ντοντ θινκ σο, νοτ ριλι, δηλαδη)

ο τεταρτος εχει ακομα ζεστο το παιδικο του ονειρο (χμ)

ο πεμπτος ... ο εκτος... ο εβδομος και τα λοιπα.

εκει που θελω να καταληξω σε αυτη την δημοσια (σχεδον δημοσια δηλαδη γιατι οπως και να το κανουμε αετε μονοι μας το διαβαζουμε τουτο δω) αυτοκριτικη μου -καταλοιπα κομουνιστικου ενοχου μυστικου- ειναι πως το μεγα τοξο μου ειναι ο Ερωτας, ο τοξοβολος μεσα μου ειναι η Ακρατη Περιφανεια μου και οι στοχοι με τον ενα ή τον αλλο τροπο δεν ειναι αλλοι απο τα Ονειρα που εκανα ως κωλοπαιδο πανω στο μαυρο μου ποδηλατο.

οχι ο Ερωτας του φρου φρου και του αρωματος μα αυτος που σε κανει να αγαπας τον εαυτο σου που καταφερες να κανεις εναν αξιολογο ανθρωπο να σε ποθησει, ο ερωτας των φιλων ο ερωτας των εραστων, ο ερωτας των συντροφων

ναι οκ η Ακρατη Περιφανεια του μανα μου αραγε ειναι πανω απο 1000 ατομα πανω σε αυτον τον κοσμο τοσο μουρες οσο εγω?

και τα Ονειρα που με θελαν να μπαινω στο Βιολογικο και να με πλησιαζει μονη της η 17 Νοεμβρη για να γινω μελος της, που περιτριγυριζομουν απο σπουδαιους ανθρωπους που με καταλαβαινανε ( την εβγαλα σε πολη κατω απο το παλατι του Σαρουμαν) και μου διναν ενα σωρο πραγματα με καθε συζητηση.

τα τελευταια χρονια ο τοξοβολος μου ειχε βγαλει τα γυαλια του και στοχευε τις πετρες τριγυρω, το τοξο μου δεν ειχε δυνατο νευρο και το παιδικα μου ονειρα ειχαν προδωθει απο μια σειρα καταστασεων.

Χα! Χα, λεγω. Οι ειδικες μου δυναμεις επανακτηθικαν. Ξαναβγαινω για κυνηγι, φτανει τοσο ψαρεμα.